Πέρα από φλυαρίες…

Γιώργος Χ. Χαραλαμπίδης

Έγιναν και οι Ευρωεκλογές, μια τρύπα στο νερό το αποτέλεσμα, είναι ίσως καιρός να αναρωτηθούμε σοβαρά τι συμβαίνει στην Ελληνική κοινωνία.

Πρώτα – πρώτα, ας δώσουμε ο καθένας χωριστά μια απάντηση στο ερώτημα:
«Είναι θεμιτό και προπάντων ανθρωπίνως κατανοητό, να επιστρέψουμε σε εποχές κατά τις οποίες ανθρώπινες υπάρξεις αλυσοδένονταν, μεταφέρονταν σε σκλαβοπάζαρα, πουλιόνταν έναντι χρημάτων και οι αγοραστές τους (τα αφεντικά), είχαν δικαίωμα ζωής και θανάτου επ’ αυτών;».

Η απάντηση «ναι» στο παραπάνω ερώτημα, ιστορικά κατανοητή, δηλώνει την ανάγκη κάποιων να εξουσιάζουν, να κατέχουν και να διαχειρίζονται σκλάβους, να απολαμβάνουν την θέση τους στην πυραμίδα της ιεραρχίας, αδιαφορώντας για τους από κάτω.
Συνιστά ενδεχομένως, (η διατύπωση με κάθε επιφύλαξη) την «δεξιά» θέση.

Η απάντηση «όχι» στο παραπάνω ερώτημα, πιστή στις αρχές της γαλλικής επανάστασης: ισότητα – δικαιοσύνη – αλληλεγγύη, αποτελεί ίσως την «αριστερή» θέση.

Πολλές φορές αναρωτήθηκα αν μπορεί να υπάρξει «κεντρώα» θέση, μια διαφορετική απάντηση, από ένα ξερό «όχι» ή ένα ξερό «ναι» στην παραπάνω ερώτηση.
Συναισθηματικά, δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα μπορούσε να συμβεί, κάτι που απεύχομαι για κάποιον, (την σκλαβιά) να το θεωρώ επιτρεπτό για κάποιον άλλο.
Λογικά, τι θα μπορούσε να με βεβαιώσει ότι μια ενδιάμεση θεώρηση του θέματος, δεν θα καθιστούσε κάποια στιγμή κι εμένα ή πρόσωπα που αγαπώ στη δυσχερή θέση του σκλάβου.
Συνειδησιακά, δεν πιστεύω ότι έχει συνείδηση κάποιος που δέχεται το σκλάβωμα και την κακομεταχείριση ανθρώπου.
Ίσως όμως να οφείλεται η παραπάνω θεώρηση σε δική μου έλλειψη προοπτικής.
Και βέβαια, είναι τελείως αφοπλιστική η θέση: «Και τι σε νοιάζει εσένα αν εγώ γουστάρω να είμαι σκλάβος;»!



Ένα άλλο σημαντικό που πρέπει να δούμε είναι το εξής:

- Είχαμε, σ’ αυτήν τη χώρα θεσμούς;

Όπως η Εκκλησία;
Ποια είναι η θέση της επίσημης εκκλησίας αναφορικά με αυτά που γίνονται στη χώρα μας;
Υποτίθεται ότι είναι ο θεσμός που πρέπει να δείχνει το δρόμο που χάραξε ο Χριστός.
Πού είναι οι ταγοί του Χριστιανισμού; Γιατί δεν βρίσκονται, όπως έδειξε με το παράδειγμα Του, στις πλατείες, να στηλιτεύουν την εξουσία και να δείχνουν το δρόμο της Χριστιανικής κοσμοθεώρησης; Μαγαζάκι έγινε η εκκλησία; Και περιμένει την πελατεία της;

Όπως η δικαιοσύνη;
Τι είναι δίκαιο; Ότι είναι νόμιμο;
Και τι είναι νόμιμο; Ότι ψηφίζεται σαν νόμος του κράτους;
Και το σύνταγμα; Οι δανειακές συμβάσεις;
Μαγαζάκι και η δικαιοσύνη; Νομικοί, καθηγητές συνταγματολόγοι, δικαστές, δικηγόροι, αναλογίζεστε την ευθύνη σας; Χάρη τίνος θυσιάζετε το δίκαιο στο βωμό του νόμιμου;

Η παιδεία;
Πόσο ανιστόρητος φαίνεται ο Έλληνας με βάση το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών;
Είναι σε θέση να λογαριάσει, εξακόσια δισεκατομμύρια ευρώ χρέος, με χρόνο αποπληρωμής τα πενήντα χρόνια και επιτόκιο πέντε επί τοις εκατό τι χρεολύσιο έχουν;
Αν ούτε ιστορία ξέρει ο Νεοέλληνας ούτε αριθμητική, τότε σε τι χρησιμεύει η παιδεία; Τα σχολεία; Η δημόσια αλλά και ιδιωτική εκπαίδευση; Τα πανεπιστήμια; Για να έχουν δουλειά οι απασχολούμενοι σ’ αυτά; Μαγαζάκι και η παιδεία; Αιδώς Αργείοι!

Η δημόσια διοίκηση;
Ποια δημόσια διοίκηση; Αυτών που «μαζί τα φάγανε!»; Αυτών που για να μην απολυθούν δέχονται να ξεπουλήσουν ολόκληρη τη δημόσια περιουσία; Αυτών που το «τυπικό» έγινε τρόπος ζωής, ενώ το «ουσιαστικό» κουρελιάζεται από την πιο συνηθισμένη τους ατάκα: «Σε ποια χώρα βλέπεις να γίνεται αυτό;»
Λες και η αλήθεια είναι θέμα στατιστικής!
Με τέτοιους υπαλλήλους φαντάζομαι, ο Ήλιος γύριζε χιλιάδες χρόνια γύρω από τη Γη, μέχρι που ο Κοπέρνικος, ο Τζιορντάνο Μπρούνο, ο Γαλιλαίος θυμήθηκαν τον Αρίσταρχο, και επανέφεραν την σωστή «revolution», την περιστροφή δηλαδή της Γης γύρω από τον Ήλιο.
Μαγαζάκι και η δημόσια διοίκηση!

Οι πολιτικοί; Η Βουλή;
Καλά μη βαράτε! Διαβάζω καθημερινά την άποψή σας για τους κυρίους βουλευτές. Όμως γιατί τους ξαναψηφίσατε; Για να μπορείτε να τους ξαναβρίσετε;
Λοιπόν αν το κάνατε γι αυτό, ίσως να είναι η τελευταία φορά που θα μπορέσετε να ικανοποιήσετε το βίτσιο σας αυτό.
Γιατί οικονομία, όσο κι αν θα σας φανεί παράξενο, δεν είναι το χρήμα που έχεις στην τσέπη σου, το χρήμα που χρωστάς, το χρήμα που μπορείς να διαχειριστείς.
Οικονομία μιας χώρας, όπως η Ελλάδα, δεν μπορεί παρά να είναι, το πόση καλλιεργήσιμη γη διαθέτεις, πόση γεωργική παραγωγή επιτυγχάνεις, πόσα αποθέματα πόσιμου νερού έχεις, πόσα εργοστάσια, πόσες βιομηχανίες και βιοτεχνίες, πόσο καλά εξυπηρετούνται οι πολίτες στην μετακίνηση και την επικοινωνία τους, πόσο εύκολα και φτηνά, πόσο καλά αμειβόμενη είναι η εργασία και πόση ανεργία υπάρχει. Και βέβαια οικονομία είναι η προαγωγή της επιστήμης, η ανάπτυξη των τεχνών και του πολιτισμού.
Εσύ όμως το μπεζαχτά!
Τι θα σου χρησιμεύσει το χρήμα που μάζεψες, αν σου λείψει η πατρίδα, η κοινωνικές υπηρεσίες που απολάμβανες, οι φίλοι σου και οι γνωστοί σου;
Ξέρω! έχεις τον καναπέ και την τηλεόραση!

Οι διανοούμενοι και οι καλλιτέχνες;
Παρ’ όλο που σε πρόδωσαν τα τελευταία είκοσι χρόνια, εναγκαλίστηκαν με την εξουσία και χτίσανε βιλάρες, αγόρασαν αυτοκινητάρες και σένα σ’ έγραψαν στα παλιά τους τα παπούτσια, αντιλαμβάνονται πλέον ότι αν σε χάσουν, θα ξαναγίνουν «οι σαλτιμπάγκοι του βασιλιά!».
Και επειδή έχουν ακόμη την ικανότητα να γεμίζουν πλατείες, συγχώρεσε τους και δώσε τους τη δυνατότητα να επανορθώσουν!

Τώρα στα δύσκολα!
Τι φταίει που δεν λειτούργησαν οι θεσμοί;
Πολλά θα πουν για να σε παραπλανήσουν!
Η αλήθεια όμως είναι μία!
Φταίει η πίστη σου στο χρήμα! Κοίταζες να αγοράζεις φτηνά και να πουλάς ακριβά. Αλλά το ίδιο έκαναν όλοι. Και οι πιο καταφερτζήδες, σου την έφεραν. Μόνο που για να διατηρήσουν οι καταφερτζήδες αυτά που κονόμησαν, εσύ πρέπει να τους «ξαναψηφίζεις». Να ξαναψηφίσεις, αυτοί να είναι τα αφεντικά κι εσύ ο σκλάβος που τους ψηφίζει, που τους υπηρετεί, που είναι έτοιμος ακόμη και να πεθάνει γι αυτούς.
Τι περίμενες; Εσύ όλη μέρα στο κυνήγι του κέρδους και οι «θεσμοί» σου να τρώνε «χρηστομάθεια»; Θυμήσου! Πόσο από τον χρόνο σου αφιέρωνες στη Δημοκρατία, στη Δικαιοσύνη, στην προαγωγή της Παιδείας σου και της Παιδείας των παιδιών σου, στον έλεγχο της καλής λειτουργίας των θεσμών και πόσο για βγάλεις χρήματα; Ά και στην τελεαποβλάκωση;
Η ακατανόητη προσήλωσή σου σε ένα και μοναδικό σκοπό! Να βγάλεις χρήματα! Να έχεις πολλά ευρώ! Αυτή είναι η αιτία όλων των δεινών σου!
Αναρωτήθηκες άραγε ποτέ, ποιος τυπώνει το ευρώ; Πόσα ευρώ τυπώνει; Πόσα κρατάει για πάρτη του και πόσα δίνει; Πού τα δίνει; Πώς φθάνουν σε σένα;
Λοιπόν κατάλαβέ το!
Ο θεός ευρώ πρέπει να πεθάνει για να ζήσεις εσύ και τα παιδιά σου!
Αλλιώς θα πεθάνεις εσύ! Ή θα ζήσεις σαν σκλάβος! Κι εσύ και τα παιδιά σου!
Τώρα σε φαντάζομαι να παίρνεις το μισοκακόμοιρο ύφος και να ρωτάς: «Και πώς θα ζήσω χωρίς ευρώ;»
Όπως έζησες ως το 2000!
Ελλάδα ποτέ δεν ήταν ευρώ!
Ελλάδα ήταν, και ελπίζω να ξαναγίνει, δίψα για γνώση, πίστη στον άνθρωπο και προπάντων αγώνας για την ελευθερία!

Και είναι κρίμα!
Δεν ξεπουλιέται τόσο φτηνά μια πατρίδα σαν την Ελλάδα!
Σκέψου την ιστορία σου, τον πολιτισμό σου, την πιο πλούσια γλώσσα του κόσμου, την Ελληνική.
Όλα αυτά θα χαθούν αν παραμείνεις υλιστής και παραδόπιστος. Ανάξιος απόγονος, ένδοξων προγόνων!
Ξύπνα!